VRIJDAG 29 JUNI – Jericho YH – Roberts Creek en ZATERDAG 30 JUNI – Roberts Creek – Salteray Bay

Vandaag veel regen gehad wat het fietsen wat minder leuk maakte. Ook erg veel heuvels gehad leek wel een beetje op de Kanaalroute qua daal- en klimwerk. Het was dodelijk vermoeiend – kan goed merken dat ik niet meer gewend ben te klimmen en de bagage maakt het nog een stukje zwaarder.

De route liep veel langs de zee vooral het stuk in Vancouver – hier heb ik zelfs een stuk gespook fietst omdat ik niet kon uitvissen hoe ik anders moest fietsen en het fietspad langs de zee alleeen maar voor tegemoet komende fietsers was. Onderweg aan de brandweer – die aan het trainen waren nog gevraagd of er een andere manier was maar zij gaven me aan gewoon door te fietsen en hoe op de Lion Gate Bridge te komen. Dezelfde die ik eergisteren met de park route bus had bezocht. Erover heen gefietst en toen hulp van andere fietses gekregen aangezien de route net anders liep dan de gps aangaf. Wat bleek 1 van de mannen in het gezelschap was van ooesprong Nderlander en naar Canada verhuist toen hij 2 was.

Nu toch weer op de gps kunnen fietsen en na veel heuvels/bergjes overwonnen te hebben – soms lopende – was ik om 1.30 in Horseshie Bay voor de ferry naar Langdale. De overtocht was iets van 40 minuten. Nadat ik van boord af was mocht ik eerst flink en best steil klimmen. Iedere 100 meter ofzo gestopt omdat mijn hart als een bezetene tekeer ging – uiteindeljjk de heuvel bedwongen en in Gibson boodschappen gedaan.

Morgen de rest. Morgen is nu – zit nu in een koffie/ lunch diner-achtig iets. Was vanochtend blijkbaar al rond 5en op – dacht dat het 6 uur was. En aangezien ik ook weer zo ongeveer de hele ochtend in de regen heb gereden had ik koffie verdiend en heb er ook maar meteen het ontbijt voor lunch besteld – gebakken eieren, aardappeltjes, toast en bacon. Kan ik er weer even tegen want ik mag nog ca 20 a 25 km op en af naar de ferry. En geeft me meteen de gelegenheid gisteren af te maken en mezelf te dwingen een lange pauze te houden.

Nu op naar Roberts Creek – nog meer heuvels bedwingen waarvan sommige lopend omdat ik gewoon even de kracht miste. Ik kwam daar om 18.00 uur aan – camping vol want het is Canada day en iedereen heeft dan 1 dag extra vrij. Aan 2 mannen gevraagd of de plaats waar zij zaten ook bezet was want er stond geen tent of trailer. Dat was hij aangezien de trailer door een vriend gebracht werd. Maar ik mocht mijn tent wel op hun plekje bij de trailer opzetten. Top! Het waren aardige jongens, nu ja mannen maar anders dan wij. Doch zoals het gezegde gaat”Beggars can’t be choosers”. Nadat de trailer gebracht was en ik mijn tent had gezet een tijdje met hen zitten praten en rond 21.30 mijn bedje ingerold. Voor de verandering erg goed geslapen – eigenlijk niet tussendoor wakker geweest totdat ik me 1 uurtje vergiste in de opsta ttijd.

En aangezien ik nu toch aa het tikken ben ga ik maar door met vandaag tot nu toe. Om 8 uur zat ik op de fiets met achterop een heerlijk natte tent. Regenkleding aan en gaan met die banaan. Vandaag weer veel klimmen – volgens een medefietser iets van 1000. Ik stond aan de kant van de weg panne te verhelpen toen hij stopte en vroeg of hij me kon helpen. En terwijl het mij niet geweldig lukte lukte het hem wel om het stukje dat de ketting voor aflopen moet behoeden eraf te halen. Het zat gedraaid waardoor ik niet meer op het kleinste blad kon.

Ik ben u in Madeira Park, moest boodschappen doen – laatste gelegenheid voor de campsite, wat een klein beetje naar beneden ligt – dadelijk dus weer eruit klimmen en als de benen daar nog geen zin in hebben dan loop ik hem terug op – iets 300 meter. Weer boven is het nog 25km naar de ferry – gelukkkig wel met minder heftige hoogte verschillen. Maar aangezien de beentjes best wel moe zijn zal het best weer afzien worden. Eenmaal met de de ferry aan de overkant hoef ik niet ver meer – iets van 1 km. Nu maar hopen dat er plek is en/ of dat ik de tent weer bij iemand erbij mag zetten.

Wordt nu langzaamaan tijd om weer op de fiets te stappen – heb nu iets van 45 minuten gezeten, denk ik. Buikje is vol dus ik kan weer wat energie verbranden.

Aangezien deze diner wifi heeft verstuur ik deze post maar meteen – mocht er nog wat opziens barends gebeuren dan schrijf ik dat bij morgen wel erbij oh ja voor ik het vergeet gisteren avond voor het eerst, althans kan me geen andere keer herinneren, een uil in het wild gezien. Hij zat in een boom bij campsite – aan zijn gedrag te zien zou ik zeggen dat hij ons weg wilde hebben. Ik vermoed dat we in zijn territorium zaten.