Dinsdag 17 juli – Bruceport County Park – Astoria (motel6)

Vanochtend , wordt saai, om 6 uur opgestaan, gewassen, tablet in de wasruimte aangesloten zodat de batterij wat extra power kreeg, en toen ik terug kwam was Roger ook op. Hij had zelfs zijn tent al plat op de grond liggen. Voor mij was het toen tijd om thee te zetten en onderwijl vast de tent uit te ruimen. Tegen de tijd dat het water kookte was de tent leeg en kon ik thee opgieten. Tijdens het thee drinken de tent en andere spullen ingepakt. Toen was het tijd om de yoghurt van gisterenavond op te eten – ik zelfs nog een banaan weg ben trots op mezelf 😜! Ook Roger had nog yoghurt en wat ander ontbijtspul. Toen we gegeten hadden samen alles opgeruimd en de fietsen bepakt, toen nog langs de toilet en waterkraan en we waren rond 8.30 klaar om aan te rijden.

Het 1e stukje was makkelijk – lekker naar beneden maar meteen daarna kwamen een aantal korte vrij steile beklimmingen achter elkaar – denk een stuk van een kilometer of 15. Toen een stuk wat wat vlakker was en vanaf ca 40 km was het eigenlijk weer net als gisteren (redelijk vlak langs het water fietsen). Het 1e stuk met al die korte doch steile beklimmingen leek het wel alsof ik lood in de benen had – ze wilden totaal niet, branden als een gek. Gelukkig was dat na ongeveer 30km weg aan het gaan en kwam de kracht in de beentjes langzaam terug. Heb het idee dat k nu in touring mode begin te geraken – na 968 km gefietst te hebben (nu ja ietsje minser doircde liften die ik had). Roger daarentegen had het vanaf die 30 km vandaag moeilijk – tegenwind en kon niet warm worden – ook verstijfden zijn handen door arthritus wat zijn weerslag had op zijn nek en schouders. Kortom zo hebben onze moeilijke momenten elkaar afgewisseld. Gelukkig konden we elkaar motiveren om door te zetten.

Het plan was om in Chinook te kamperen, en niet in het park zoals het boek aangeeft omdat dat wel een leuke afdaling heeft maar ook inhiudt met koude benen een flinke klim doen. En aangezien we in het park verder niets zouden doen dan slapen was Chinook een betere optie – zeker met de Skinvill cut off road wat ons 11.5 mile minder te fuetsen gaf. Alleen de camping waar we wilden verblijven was gesloten. Dus bij 2 RV parken gevraagd of we de tent mocht zetten voor 1 nacht – helaas mocht dat niet. Dus besloten door te fietsen naar Atoria wat nog iets van 15 km. was – gelukkig was het wel een vlak stuk. In dit stuk zat ook de 1e tunnel waar we doorheen moesten – waarbij aan het begin van de tunnel een paal met knop zit die je indrukt om auto’s te laten weten dat er een fietser in de tunnel is. Nog wat foto’s gemaakt van de brug voor we erover moesten – het was druk met auto’s maar niet vetvelend druk. Bij de brug zit het venijn in de staart want op het laatste stuk moet je een flink stuk klimmen. En dat stuk is best wel steil, misschien wel extra door de druk van niet kunnen uitwijken door de passeerende auto’s. Maar beide hebben we de brug overleeft en hebben zelfs het steile stuk, na 75 km in de benen, niet hoeven lopen. Joepie!
In Astoria hebben we een kamer in Motel 6 – met gescheiden bedden en mijn fiets staat tussen de bedden in, die van Roger staat tussen het raam en zijn bed. Het is wel een redelijk duur nachtje maar ok wel een keertje lekker om weer wat comfort te hebben. Ik heb heerlijk uitgebreid en warm gedoucht, de was is gedaan, apparaten liggen aan het infuus, een aantal oude posts zijn al geupload. Dadelijk doe ik deze en dan gaan de oogjes dicht aangezien het mega laat is. Morgen mogen we een beetje uitslapen.

Morgen gaan we in Astoria naar een fietsenwinkel – armstukken voor mij en Roger ’s fietscomputer moet de bandenmaat opnieuwd ingesteld hebben. Daarna gaan we naar Fort Stevens wat maar een klein stukje is – 8 1/2 mile met wel wat klimwerk, leuke stoppunten en gelegenheid tot boodschappen voor het avondeten. Dit geeft ons een rustig dagje met de mogelijkheid wat van oa de bunkers van Fort Stevens te zien.

Wanneer ik na deze post weer wat kan uploaden – geen idee.