Vanochtend tot achten blijven liggen omdat we eigenlijk een dag in Mill Creek zouden blijven maar met de niet geweldige hiker/biker site, het vochtige, mistige weer besloten om naar Elk Prairie door te fietsen. Dat hield in dat we pas rond 10.30 op de fiets zaten en met koude benen aan een bjjna 5 km klim mochten beginnen om het park uit te komen en daarna mochten we nog een stukje. Vandaag was het ook weer de hele dag mistig en dus wederom best wel fris. Nadat we de 1e klim hadden overwonnen was er een aardige afdaling waar helaas roadwork aan was waardoor we in slakketempo tussen de auto’s door naar beneden mochten ipv een lekker snelle afdaling. Beneden gegeten aan een picknick tafel langs een meer met de donsjas aan. Toen we bijna klaar waren zafen we de broer(Jasper) en zus (Maartje) die we in Harris Beach hadden ontmoet naer ons toe rijden en besloten samen op te rijden. Met zijn vieren hebben we de Sky Trail ($18) gedaan – wandeling tussen de Redwoods met her en der uitleg en bovenaan een gondelritje naar de top. Waar het uitzicht niets was behalve mist. Erg jammer! Bij terugkeer moest ik een nieuwe bout zoeken met vulmoertjes omdat er een bout uit de bagagedrager was gegaan – hoe? – gelukkig had ik verschillende boutjes bij me, helaas niet helemaal de juiste lengte maar het zit weer vast. Thuis mag Rinus er weer de juiste met een goed vulstukje inzetten.
Toen door richting Klamath, waar broer en zus nog boodschappen moesten doen en wij rustig zijn doorgereden. Onderderweg, bij de laatste klim, alvorens we de Road of the Giants inreden reden zij ons weer achterop en het laatste stuk dus weer samen gereden. Eerst een lange klim met een prettig stijgingspercentage en dan een lange afdaling tussen de Redwoods. Het was erg jammer dat het laat en koud was anders waren er hier genoeg foto momenten en stopplaatsen geweest.
Op het SP aangekomen de eerste elk gezien en op de gevoellige plaat vast gelegd. Toen ingecheckt en de hiker/ biker opgezocht. Veel prettiger dan bij Mill Creek. Tent opgezet, eten gekookt aan de tafel van Stephan, de Zwitser, die een vuurtje had gestookt. Tenslotte in de donkerte naar de douches gelopen voor een helaas koude douche.
De was die ik vanochtend had gedaan, toen ik nog niet wist dat we zouden verkassen, hangt nu weer in de tent, hopelijk wat droger te worden.
Bigfoot 😁
Dat wat we door de dikke mist niet konden zien.
Rolling_wheels 