Maandag 19 juli 2021 – Utrecht – Orleans (treinreis)

Gisteren, schrijf dit op de 20^ste, voor dag en dauw uit de veren. Om 5.00 uur ging het alarm en mocht ik opstaan want ca. 6.15 uur wilde ik weg fietsen vanuit thuis naar het station. Opstaan viel niet tegen en wat inderdaad rond 6.15 uur op de fiets. Rond 6.45 op het station – beetje aan de vroege kant maar dat bleek wel goed te zijn want de trein naar Rotterdam kwam binnen op een ander spoor en mocht dus niet 1 maar 2x met de lift. Zo heerlijk vroeg was er verder niemand met ene fiets dus kon op de klapstoeltjes bij de fiets gaan zitten. In Rotterdam had ik ruime overstaptijd om een kop koffie te kopen en mee te nemen de trein in naar Antwerpen. Dit was de fijnste trein voor met de fiets in te reizen. Wel weer ene hoge instap maar een lieve conducteur hielp mee (en 2 man sterk maakt het een heel stukje gemakkelijker). De fiets ging in een ruimte voor 4 fietsen – maar ik was wederom de enigste en kon ook hier weer tegenover de fiets plaats nemen met en mooi groot raam voor me zodat ik heerlijk naar buiten kon kijken.

In Antwerpen wederom hulp van de conducteur gehad met uitstappen (de perrons zijn hier nog lager dan in NL en dus de afstap wat groter). Hier had ik ca 1.30 uur de tijd om de trein naar Lille Flandres te vinden. (Antwerpen een mega groot station met een plezierige vibe). Een conductrice nam me hier mee naar het juiste niveau en gaf aan waar ik het de lift naar het perron kon vinden😊. Mega fijn al die behulpzame mensen. Omdat ik zo lang de tijd had een toilet opgezocht en van de lieve “toilet madam” mocht ik de fiets mee in de toilethal nemen. Want de fiets uit het zicht is op een druk station verre van plezierig. Na dankbaar gebruik gemaakt te hebben van het toilet haar namens de Jeep hartelijk bedankt voor de goede service en haar extra beloond natuurlijk. Hopelijk gaan andere fietsers hier in de toekomst plezier van hebben.

• 

Op het stuk van Antwerpen naar Lille Flandres waren er 2 gezellige conducteurs die me 1^e klas lieten reizen zodat ik dicht in de buurt van de fiets zat. Hielp waarschijnlijk mee dat 1 van hen ook met de fiets lange(re) tochten maakte. Alleen bij aankomt in Lille Flandres was ik niet zo blij – toen zag ik dat mijn zadel achter los was gekomen waarschijnlijk heeft de niet fietsende conducteur daar de fiets aan omhoog getild. Iets wat je dus nooooit mag doen de fiets tillen aan het zadel. Kortom daar baalde ik dus mega van.

Bij de trein van Lille Flandres naar Maubeuge begonnen de treinen steeds vervelender te worden. Deze ging dan nog net kon zelf de fiets naar binnen rijden en vastzetten. Maar vanaf de volgende stations een nog hogere instap dan in de Belgische trein en een deur waar mijn stuur niet eens zonder te draaien doorheen kon. In de trein mijn zadel eraf gehaald en met veel moeite en gezweet kreeg ik 1 stang weer op zijn plaats. Toen het zadel maar vast gemaakt aan de racktop op de fiets. Hier mocht ik want er was geen lift op het station alle tassen van de fiets halen naar beneden brengen en toen de fiets gaan halen en op het andere spoor de rit andersom maken.

In Maubeuge was er gelukkig een lieve meneer met 2 nog jonge dochters die het voor elkaar kreeg om ook de 2^e stang weer op zij plaats te krijgen. Wat was ik toen opgelucht (had al visioenen van een fietsenmaker in Orleans zoeken (en misschien wel een nieuw zadel moeten kopen) die het zou lukken. Heb hem en de kinderen dan ook uitbundig bedankt. Wat is het gezegde ook al weer “als de nood hoog is dan is de hulp nabij”.

Hier was de 1^e trein waar de deur zo mega smal was (vermoed iets van 75cm) waar de tassen eraf moesten en als 1^e door de dochters van de lieve meneer naar binnen werden gebracht waarna de meneer mij heeft geholpen met het erin zetten van de fiets. Dit was de 1^e van de twee treinen waar ik, ook al zou ik dat hebben gewild, niet eens alleen de fiets (zonder bagage) naar binnen kon tillen zo hoog, steil en smal was het.

Maar goed alles was aan boord en heb tussen het in de gaten houden van de fiets – stond in de ingang aangezien het hok wat ze bedacht hadden een deur had die nog smaller was dan de buitendeur. Een krappe 2 uur later was ik in Paris Nord en ook hier werd ik weer geholpen door een meneer en de conductrice. Toen alles weer op de fiets zat gezocht naar de juiste uitgang voor gare d’ Austerlitz en aan de korte rit, die wat langer werd omdat ik natuurlijk verkeerd reed (GPS programma had blijkbaar een update gehad en de het roteren van de kaart uitgezet en veranderd naar Noord boven). Maar goed zo rond 18.30 was ik in Austerlitz. Ook meteen weer wetende waarom ik fietsen in grote steden niet leuk vind.

Daar in de “wachtruimte” (was buiten) gewacht totdat zichtbaar werd welk perron de trein zou komen. Ook in deze trein weer hulp gehad om de fiets binnen te krijgen (hier viel door de krapte en geschuur 1 van mijn spiegels eraf – kon hem gelukkig wel weer ongeschonden terugplaatsen in Orleans). Ook hier stond de fiets weer in de loop – wie heeft er bedacht dat fietsen maar 150 cm of zo lang zijn – met de tassen ernaast. Bij aankomst in Orleans ook weer van verschillende mensen hulp gehad en de weg naar het hostel gevonden waar ik rond 21.30 uur aankwam.

Gisteren heb ik mezelf 2 dingen beloofd: 1e is nooit meer met de fiets en de trein in Frankrijk tenzij ze grondig de doorgang veranderen zodat je makkelijk(er) in en uit kunt. En ten 2^e als ik weer thuis ben Johan mijn stuur iets laten inkorten (3cm eraf aan beide kanten) waardoor treindeuren in de toekomst net wat makkelijker gaan worden.

In het hostel, zul je natuurlijk altijd zien, mocht ik naar de 2^e verdieping, en dus een paar keer op en neer mogen lopen voor alles boven was. De fiets staat in een afgesloten garage – op slot en met een “slot tirib” vast aan het fietsenrek. Lastige van Frankrijk is wel dat er niet veel mensen Engels spreken en als ze het al doen dan is het echt heel erg weinig – nog minder als de meeste van onze 1^e klassers. In het hostel was er een mannetje aan de receptie wat geen woord Engels sprak en ik begreep zijn Frans ook niet echt dus uiteindelijk heeft hij er maar iemand bijgehaald die wat Engels sprak – maakte alles een stuk makkelijker. Maar goed daar staat tegenover dat ze wel heel vriendelijk zijn en je helpen wanneer dat kan – zelfs een stukje meelopen om de ingang (die ik nog niet had gevonden) van de hostel te laten zien.

Nadat alle hindernissen waren genomen een heerlijke douche genomen, nog wat kleding uitgespoeld, wat gelezen en rond 23.00 uur de oogjes toe gedaan.

(Vanavond ga ik het blog van vandaag schrijven – ben benieuwd of ik dat vanuit het hostel verzonden ga krijgen en anders wordt dat morgen hoop ik want veel plaatsten met internet hebben ze hier niet. Wat dat betreft wel heel anders dan bij ons of Engeland of de USA.

Het reisschema:

Van	Vertrektijd	Spoor	Naar	Aankomsttijd	Spoor
Utrecht C	07:18	9	Rotterdam C	07:55	14
Rotterdam C	08:10	4	Antwerpen C	09:16	23
Antwerpen C	10:37	2	Lille Flandres	12:51	nnb
Lille Flandres	13:35	nnb	Maubeuge	14:47	nnb
Maubeuge	15:42	nnb	Paris Nord	17:41	nnb
Paris Austerlitz	19:25	nnb	Orléans	20:32	nnb