Gisteren weer een erg zware dag gehad – ca. 70 km. Kan me er vandaag dan ook niet erg veel meer van voor de geest halen behalve dan dat mijn benen er geen zin in hadden. Ben op veel punten gestopt maar het leek wel of er steeds minder kracht in zat – heb daardoor ook best de nodige stukjes heuvel opgelopen. Ondanks dat toch best wel kunnen genieten van alle mooie stukjes natuur onderweg. Wel gisteren besloten de route van vandaag een stukje in te korten.
Eerst even terug naar de titel “Stony Corner but not quite”. Bij de Conifers aan Stony Corner had ik gepland te kamperen echter op de gps was ik er nog niet toen ik een ander caravan park zag. Hier gevraagd hoever ik nog moest en bleek dat ik een stukje terug moest. Na wat geklets – het waren gezellige paardenliefhebbers die daar stonden – maakte ik gekscherend de opmerking in reactie op wat werd gezegd “dan kom ik mijn tent toch daar opzetten ☺ “. Hierop werd de eigenaar gebeld met de vraag of ik hem daar neer mocht zetten – en dat mocht. Ondanks dat er geen voorzieningen waren was ik erg blij niet nog een klein stukje terug te mogen fietsen. Uiteindelijk zo rond 19.00 uur mijn tentje opgezet wat soep warm gemaakt, stukjes meloen en yoghurt op en als “icing on the cake” een pakje of wat cranberry juice.
Daarna zo rond 21.30 een plan de campagne voor vandaag gemaakt en besloten tot Ashurst te fietsen. Ook nu bleek al vlug in het begin dat mijn benen nog steeds de heuvels vlug voelen maar lastiger is dat bij korte heftige inspanning mijn hart zowat uit de borstkast springt en mijn ademhaling heel snel erg vlug gaat. Vermoed dat dit met de astma te maken heeft. Onderweg ook nu de nodige stops gemaakt waarvan 1tje in een toffe pub in Ivy Hatch – lekker een cappucino op. De eerste sinds ik van huis ben. Daar de tip gekregen om vooral te stoppen bij castle Ightam Mote. Dit bleek niet veel verder dan een steenworp afstand van de pub te liggen. Enige nadeel was je moest er een stuk voor afdalen en “what goes down must go up”. Dus dat mocht ik na het bezoek weer doen om op de hoofdroute terug te komen. Het bezoek was het alleszins waard – vond het jammer dat ik maar zo weinig tijd ervoor had daar ik vandaag toch echt wel voor vijven op de camping in Ashurst wilde aankomen. Het huis/ mote is al ergens in 1300 gebouwd en later tot ergens 14zoveel zijn er stukken aangebouwd waardoor het nu is zoals het is. Het is prachtig gerestaureerd en heeft erg mooie tuinen – waar ik helaas maar een klein stukje van heb kunnen zien. Tijdens de flooding heeft de onderste verdieping van het huis ook blank gestaan en in de bibliotheek is dat nog goed te ruiken. Her huis zelf is erg mooi gerestaureerd – heeft ca. 10million pounds gekost.
Ightham Mote
Na het bezoek aan de Mote weer verder gefietst en geklommen – soms steil, soms wat minder steil en af en toe zo heftig dat ik de fiets moest duwen. Het enige leuke aan al die klimmen zijn de afdalingen – kon gisteren zelfs mijn remmen ruiken op 1 afdaling die nog, steil en onoverzichtelijk was. Maar goed al fietsende, stoppende en uitpuffende Ashorst gehaald. En me vandaag goed gerealiseerd hoe leuk ik het vind om onderweg dingen te bezichtigen i.p.v. alleen op de fiets te zitten, af te zien en regelmatig de mooie natuur te zien. Dus op de fiets besloten dat ik mijn geplande tochten helemaal ga herzien en max 50 a 60 km per dag wil maar vooral ook kan doen zonder mezelf steeds over de kop te jagen. Ik heb dus vanavond tijdens het eten van een heerlijke take away curry het volgende bedacht. Morgen ga ik lopen naar Groombridge om daar de steamtrain naar High Rocks Tunbridge Wells te nemen en natuurlijk weer terug naar Groombridge vandaar kan ik dan een taxi terug naar de campsite nemen.
De dag erna (25-7) ga ik van Ashurst naar Seaford wat ca 60 km is. Dan op 26 – 7 fiets ik maar een mega klein stukje Seaford -Brighton. Dan kan ik de tent vroeg opzetten en de rest van de dag in Brighton door brengen. Op 27 – 7 wordt het Brighton – Selham ca 60 km. En de laatste 2 dagen die ik nu op papier heb staan zijn : 28 – 7 Selham – Portsmouth en 29 – 7 Portsmouth – Brighstone or Brook (op het Island of Wight). Tegen die tijd ga ik wel weer verder kijken. Ga u ook niet meer pogen Land’s End te halen de streef eindstop wordt nu Plymouth waar ook de route stopt.
Even terugkomende op deze camping het is wat mij betreft een aanrader. Het is er heerlijk rustig, straalt een erg fijne en kalme sfeer uit. Kortom een fijne plek om weer op adem te komen. Onder de liefdevolle leiding van Sarah de manageres. Oh ja, de beschikking over een wasmachine/ droger (ondanks dat ik nu de zon gebruik) is erg fijn. De “left over take away” staat in de koelkast en als ik die morgenavond in de magnetron opwarm heb ik ook weer gegeten. Wat me eraan herinnerd dat ik voor morgen een boodschappen lijstje moet maken en ga stoppen met schrijven.
Rolling_wheels 