Afgelopen nacht lekker warm geslapen, gedoucht en heerlijk Amerikaans uit eten voor het ontbijt geweest. We hebben tot 8.00 uur of zo de oogjes dicht gehad – daarna met moeite opgestaan en ons klaar gemaakt om de dag te beginnen. Ik ben eerst naar het kantoortje gelopen om warm water voor thee in de thermos te hebben want het was weer heerlijk vochtig en koud buiten – donsjas was weer aan. Daarna ben ik door naar de buren gelopen, Katja was er al, hier hadden we gisterenavond gegeten want het was precies naar de deur. Vanochtend wel gezond ontbeten met oatmeal, met krenten en een bakje vers fruit en warme chocomel. Toen we daar wegingen was het iets van 10.30 uur – terug naar de kamer om de klaar staande stalen en aluminium rossen op te halen. Toen naar de wasserette gereden, Katja moest nog een broek drogen en 1 van mijn handschoenen was er achter gebleven. Uiteindelijk was het rond elven toen we definitief aanreden.
Ik had voor mezelf besloten geen detours te doen maar gewoon de 101 te volgen – had nog wat meer herstellen nodig. Bij Loletta zijn we wel de aca track gevolgd aangezien de 101 een steile klim gaf en deze detour het geleidelijk aan deed + Loletta was een aardig gehucht om doorheen te rijden. Aan het einde van Loletta gestopt voor de lunch – stonden 2 aanhangers die we als bank dienst hebben laten doen. Hier zou ik verder de 101 volgen en Katja wilde de Ferndale detour doen – zat een aardige klim in wasr ik gee behoefte/ energie voor had. Dus net na de lunch gingen onze wegen voor even uiteen. We zouden elkaar weer ontmoeten bij Stafford RV park. De rit over de 101 was niet geweldig maar ook niet slecht – shoulder was lekker breed – klimmen hoefde ik hier nauwelijks alleen af en toe korte niet steile stukjes. Onderweg, langs de 101, even gestopt bij een “museum” wat petrified wood, fosdielen had maar ook stenen, stenenbeeldjes en meer verkocht. Hier gevraagd hoe ver het nog was naar Stafford en dat bleek nog iets van 8 mile te zijn. Ik kreeg het advies er bij Rio Del af te gaan, aangezien de brug naar Scotia voor voetgangers/ fietsers toegangkelijk was. Het er daar afgaan bracht me ook weer op de aca track uit. Rio Del is een leuk klein plaatsje met winkeltjes, kleine diners, supermarkt. Hier kwam ook het beloofde zonnetje langzaamaan door. In Rio Del koffie gedronken en bij een burl atelier even naar binnen gegaan – iets in de buitenkant van het gebouw maakte me nieuwsgierig. Hier met de “artist” gesproken en met een mevrouw die er met haar eigen gemaakte sierraden was. Daarna doorgereden richting de brug – hier moest ik even zoeken en vragen hoe naar de overkant te gaan. Lopend, aan de linkse kant op het voetgangersgedeelte, kon ik naar de overkant – onderweg met 1 van de werklui een uitgebreid gesprek gehad – hij had ook een aantal fietstochten gemaakt. Aand de andere kant mijn armstukken uitgedaan aangezien het nu behaaglijk warm werd. Na een meter of 250 zag ik dat ik al in Scotia was waar ik naar de supermarkt ben geweest voor om spullen voor avondeten te kopen. Toen ik aan het afrekenen was kwam Katja binnenvallen – had mijn fiets gezien en dus ipv Stafford hebben we vanaf Scotia weer samen verder gereden. In Scotia heb ik wat foto’s gemaakt van het museum – de houten kolommen zijn geinspireerd op de Romeinse – en de trein en slab of wood die naast het museum stonden. Toen zijn we doorgereden nasr Stafford RV park – die helaas vol was en geen plekje gras ergens aaan ons wilde geven. Wst mij betreft zijn de lovende reviews dan ook niet terecht. Camping zag er netjes uit, lag rustig maar fietsers “nee” verkopen dat doe je niet. De volgende camping was 10 mile verder in de Avenue of the Giants. Toen we ergens na Pepperwood waren stond er een klein huis aan de rechterkant van de weg, tegenover een gesloten groentenstal, en hier hebben we gevraagd of we de tent in het weiland naast het huis mochten zetten – was inmiddels al 17.00 uur geweest – en gelukkig was dat goed. De tenten opgezet, althans eerst de buitententen die beide nog goed nat waren zodat die wat konden drogen alvorens we de binnententen erin hebben gehangen. Daarna achterin het weiland op een betonnen slab de stoves gezet en eten gekookt. De betonnen slab ivm brandgevaar aangezien het hier kurkdroog is, binnenland woeden de nodige vuren. Na de afwas nog even gekeken naar de zeer korte rit van morgen, maximaal 15 mijl schat ik naar Burlington CG, die anders wat langer zou zijn geweest. Dit geeft ons de gelegenheid om uitgebreid te stoppen waar we willen en ’s middags een trail te lopen tussen de Giants.
Nu ga ik de oogjes sluiten, mag er morgen weer rond 6.00 uur uit want wil tussen 8.00 en 8.30 uur op de fiets zitten zodat we de mevrouw geen overlast bezorgen. Hoop dat morgen net als vandaag de zon tevoorschijn komt want dan is het lekker warm. Andere hoop is geen mist zodat we een droge tent kunnen inpakken.
Victoriaans hotel
Museum naar Romaanse stijl
Ons kampeerplekje