Vanochtend lui blijven liggen tot even na 7en. Zonnetje scheen lekker en het beloffde een lekkere zonnige dag te worden. Dat was het ook tot iets na het middaguur – toen begon de lucht steeds grijzer te worden. Zo rond enen vielen de 1e druppels.
Goed, terug naar vannochtend. Lekker in het zonnetje ontbeten en thee gedronken. De brander op een oud bakblik geplaatst – van Ann (landlady) gekregen – omdat er geen vuur op het gras gemaakt mag worden. Engelsen, is me opgevallen, koken allemaal op hoog geplaatste brandersets. Zou dan ook handig zijn, vind ik, als er bij iedere plaats een grote betonnen straatsteen zou liggen om de brander op te zetten of gewoon een picknick tafel per plaats. Nu staan er maar een paar pcknicktafels. Nu ik toch bezig ben met afdwalen 😉 het lijkt wel of ze niet weten wat bomen zijn daar ik die nog op geen enkele campsite ben tegen gekomen. Wel een heggen rij maar dat is dan ook alles – bomen zouden de wind goed breken en en bij de mega warme dagen lekker wat schaduw creeren. Of gewoon op iedere campsite waar “hikers & bikers” komen een apart stukje veld voor hen met wat stenen voor de branders en wat picknicktafels om aan te zitten. De meeste campsites die ik tot nu toe heb bezocht worden met grote regelmaat door “hikers & bikers” aangedaan.
Nu echt terug naar vanochtend. Na het ontbijt een praatje gemaskt met mijn buurtjes – een kunstenaarsechtpaar en dochter van een jaar of 12. Zij ontwerpt en maakt textiel en hij is schilder (moderne schilderijen). Bij hen gecheckt wat ik beslist niet mocht overslaan te bezoeken in Freshwater en bij The battery & needles. Aanrader was het Dimbola House waar de 1e vrouwelijke professionele fotograaf woonde. Haar naam is ??? Cameron, een nicht of verre nicht van Virginia Woolf. Ze heeft erg mooie foto’s (portretten) gemaakt en naast de foto’ van haar hangen er ook andere kunstwerken aan de muur. Dat het mega indrukwekkend was – nee, maar wel leuk om even gezien te hebben daar zowel zij als Virginia Woolf (en clan) een grote invloed hebben gehad binnen de fotografie en literatuur.
Daarna ben ik doorgefietst naar Freshwater in de hoop een micro sd kaartje te scoren voor de action cam – daar die er nu inzit vol is en ik nog niet doorheb hoe ik ze vanuit de cardreader naar de tablet kan verplaatsen. Helaas geen gevonden dus ik had me een paar km. kunnen besparen – aan de andere kant had ik dan geen lemon sponge cake en union/ cheese pie kunnen kopen. Die beidde erg lekker waren.
Na de stop in Freshwater naar Alum Bay gefietst – de pier is hier erg toeristisch met veel eetgelegenheden, 4D filmtheater ed.. Meer dan het begin heb ik er niet van gezien maar dat was genoeg om er niet met de fiets op te willen lopen. In plaats daarvan terug naar de weg en het parkeerterein gefietst vanwaar de autovrije weg naar The battery & The Needles begint. Dit is in het begin redelijk steil maar daarna lekker weinig stijgingspercentage. Naar The battery toe loopt het weer een stukje af. Als je helemaal naar boven wilt dan is het laatste stukje weer een aardige klim. Ik heb dat niet gedaan ivm de flinke wind, grijze wolken en lichte regenval. In The Battery gevraagd naar een plaatsje waar ik de fiets veilig kon stallen – deze mocht in een hoek staan op terrein. Na entree (iets van 5,00pound) het terrein een beetje verkend maar omdat het inmiddels harder was gaan regenen de tearoom opgezocht die zo goed als vol zat. Blijkbaar hadden meer mensen dezelfde gedachte gehad als ik. Nadat ik een cappucino – in een mok ipv een echt cappucinokopje – had gescoord, en een beetje verborgen tafeltje had gevonden zodat ik kon zitten. De koffie op het gemakje opgedronken en ondertussen van het uitzicht genoten. Dit terwijl ik met ongeloof naar sommige opvoedingstactieken van ouders luisterde. Omdat het uitzicht vanuit de tearoom op The Needles erg mooi was van hieruit, nadat ik het raam had geopend, een paar foto’s gemaakt.
Ondertussen leek het minder te zijn gaan regenen en toen ik buiten kwam deed de zon een poging een beetje door te breken doch daar helaas niet erg inslaagde. Na nog wat door The Battery te hebben gelopen en verschillende kamers te hebben bekeken vond ik het tijd worden om aan de terugreis te beginnen. En natuurlijk begon het nu goed door te miezeren en tegen de tijd dat ik weer op de campsite was, was ik goed nat geregend. Desondanks had ik het niet koud – heb je met al dat klimmen. Weet nu wel hoe de 1e begin km.’ s er morgen uitzien. Meteen een aardig stukje omhoog met daarna een toffe afdaling met daarna weer een ….Ja, je raadt het al: een klim.
Na te hebben gedouched, een begin gemaakt met vandaag’s belevenissen net de was in de machine gedaan – met waspoeder ipv shampoo deze keer, kon wat van Ann krijgen. Toen ik bij de wasmachine kwam na het douchen was net iemand me voor – nu nog even en dan is het klaar. De was mag binnen bij Ann drogen daar het nog steeds erg grijs, mistig is en het niet zeker is of het droog blijft. Krijg ik heerlijk boven de Aga gedroogde was. Als de was klaar en opgehangen is wordt het tijd voor avondeten (weer een beetje van Bachelor’s, rijst deze keer, en een beetje van mezelf). Als dat gedaan en aan de kant is ga ik kijken of ik de weg naar het strand kan vinden – heb ik dat ook weer gezien. Nadat ik daarvan terug ben zal het wel weer in de tent zitten zijn – is nu al frisjes, heb de donsjas tenminste al weer aan – en dan de route voor morgen nog even doornemen en wat lezen. Tegen die tijd zal het wel weer bedtijd zijn.
Rolling_wheels 